Roos Meerman is een afgestudeerd industrieel ontwerper en bij haar werk maakt ze gebruik van 3D printers. In haar studio staat serendipiteit centraal, het toevallig tot een ontdekking komen. Ze start in een kunstzinnige richting met een project, waarbij ze vaak twee niet-gerelateerde werkgebieden met elkaar mengt. Hierdoor ontstaan er soms verrassende en onverwachte resultaten, die eventueel tot nieuwe inzichten kunnen leiden.
Tijdens de excursie liet ze een aantal van haar projecten zien. Het eerste project dat ze liet zien, is met behulp van een 3D printer gemaakt. Het zijn een soort vaasjes die 3D geprint zijn met PLA. Doordat het met PLA is gemaakt, wordt het object zacht als het een te hoge temperatuur krijgt. Ze is met dit idee gaan spelen, door de geprinte voorwerpen onder te dompelen in een bad met heet water en vervolgens, met een compressor, er lucht in te blazen. Hierdoor ontstaan er meer natuurlijke vormen dan origineel uit de printer komen. Een ander voordeel van PLA is het materiaalgeheugen. Als je het opgeblazen object nogmaals opwarmt, kan het weer krimpen tot de originele vorm.
Op dit moment zijn de vormen die hierbij ontstaan nog heel onvoorspelbaar. In samenwerking met studenten van een technische universiteit, o.a. studenten technische wiskunde, wil ze kijken of deze techniek van ‘glasblazen’ verfijnd en voorspelbaar kan worden doorontwikkeld. Ze sprak over toepassingen als alternatief op bijvoorbeeld PET-flessen opblazen in een mal, microstructuren die je in het lichaam op kan blazen en ook weer kan verkleinen of tijdelijke huizen die je klein kan vervoeren en op locatie kan laten groeien of krimpen naar wens. Meer over Aera Fabrica lees je op haar eigen website.
Andere projecten die ze liet zien, hebben niet zozeer met 3D printen te maken, maar hebben wel dezelfde filosofie er achter.
Een van deze projecten heeft tot een product geleid, namelijk de Kozie; een kussen dat geluid maakt als je het aanraakt. Het is begonnen als een kunstproject, Tactile Orchestra, waarbij je een met zachte stof beklede muur aan kunt raken en op die manier vooraf opgenomen instrumenten af kan laten spelen. Dankzij de feedback die ze hier op kregen, van mensen in de zorg, is de Kozie ontwikkeld. Een product voor mensen met dementie. Door aanraking en zelf gekozen geluiden, kunnen herinneringen worden opgehaald.
Het laatste project dat werd getoond, is manier om geluid visueel te maken. Een geluidsfragment wordt omgezet in lage tonen, die naar een speaker worden gestuurd. Boven deze speaker hangt een membraan dat mee trilt met het geluid. Op dit membraan ligt een papier, waar dan weer een pen in een soort houder op ligt. Door de trillingen, zal de pen gaan trillen en patronen maken op papier. Door het ontwerp, zal er altijd aan mate van voorspelbaarheid zijn, denk aan de frequentie die bepaalde patronen met zich mee brengt, maar ook een mate van onvoorspelbaarheid, namelijk de pen die niet in een vaste richting zal bewegen. Meer over dit project leest u hier.
Dit artikel is geschreven door Jaap Thooft, deelnemer bij 3D Ambacht.